loading...
كودكي هاي من
عرفان بازدید : 46 دوشنبه 06 آذر 1391 نظرات (0)





به به چه طعمي




 

ای نام تو بهترین سرآغاز

بی نام تو نامه کی کنم باز

ای یاد تو مونس روانم

جز نام تو نیست بر زبانم

هم قصه نانموده خوانی

هم نامه نانوشته خوانی

از ظلمت خود رهائیم ده

با نور خود آشنائیم ده




میهن خویش را کنیم آباد - عباس یمینی شریف 

میهن خویش را کنیم آباد

سر زد از پشت ابرها خورشید

باغ و بستان دوباره زیبا شد

فصل سرما و برف و باد گذشت

موقع گردش و تماشا شد

 

در چمن بر درخت گل بلبل

وه چه شیرین ترانه ای دارد

هست خشنود و شادمان زیرا

وطنی ، آشیانه ای دارد

 

کودکان این زمین و آب و هوا

این درختان که پرگل و زیباست

باغ و بستان و کوه و دشت همه

خانه ما و آشیانه ماست

 

دست در دست هم دهیم به مهر

میهن خویش را کنیم آباد

یار و غمخوار یکدگر باشیم

تا بمانیم خرم و آزاد




درخت

به دست خود درختي مي‌نشانم

به پايش جوي آبي مي‌كشانم

كمي تخم چمن بر روي خاكش

براي يادگاري مي‌فشانم

• • •

درختم كم‌كم آرد برگ و باري

بسازد بر سر خود شاخساري

چمن رويد در آن جا سبز و خرم

شود زير درختم سبزه‌زاري

• • •

به تابستان كه گرما رو نمايد

درختم چتر خود را مي‌گشايد

خنك مي‌سازد آن جا را زسايه

دل هر رهگذر را مي‌ربايد



گفت استاد مبر درس از یــاد            

یاد باد آن چه مرا  گفت استاد     

یاد باد آن که مرا یاد آموخت             

آدمی نان خورد از دولت یـــاد

هیـــــچ یــادم نرود این معنی            

کـــه مرا مادر من ،نـــادان زاد

پـــــدرم نیز چو استـــادم دید             

گشــــت از تربیــــــت من آزاد

پس مرا منت از استـــــاد بود            

که به تعلیم من اُستـــــاد اِستاد

هر چه می دانست آموخت مرا           

غیر یک اصــل که نا گفته نهاد

قدر استــــاد نکو دانستن         

حیف استاد به من یاد نداد

        

شعر معلم - ایرج میرزا


مادر

گویند مرا چو زاد مادر

پستان به دهن گرفتن آموخت

شب ها بر گاهواره من

بیدار نشست و خفتن آموخت

لبخند نهاد بر لب من

بر غنچه گل شکفتن آموخت

دستم بگرفت و پا به پا برد

تا شیوه راه رفتن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبانم

الفاظ نهاد و گفتن آموخت

پس هستی من ز هستی اوست

تا هستم و هست دارمش دوست

 ايرج ميرزا 




گل همه رنگش خوبه
بچه زرنگش خوبه
تو کتابا نوشته
تنبلی کاره زشته
تنبل همیشه خوابه
جاش توی رختخوابه
پاشوپاشو
صداش کن
از رخت خواب جداش کن
بشور دستو رویش
شانه بزن به مویشعمو زنجیر باف ب...له
زنجیر منو بافتی ب...له
پشت کوه انداختی ب...له
بابا اومده
چی چی آورده
نخود و کشمش
بخورو بیا
با صدای چی
با صدای گربه
میو می..........



ما بايد دانا باشيم/ هشيار و بينا باشيم/ از بهر حفظ ايران/ بايد توانا باشيم/آباد باشي اي ايران/ آزاد باشي اي ايران/ از ما فرزندان خود/ دلشاد باشي اي ايران

 كتاب 

من يار مهربانم

دانا و خوش‌بيانم

گويم سخن فراوان

با آن كه بي‌زبانم

پندت دهم فراوان

من يار پند دانم

من دوستي هنرمند

با سود و بي‌زيانم

از من مباش غافل

من يار مهربانم


                                   عباس يميني شريف


ما گل هاي خندانيم
فرزندان ايرانيم

ايران پاك خود را
مانند جان مي دانيم

ما بايد دانا باشيم
هشيار و بينا باشيم


از بهر حفظ ايران
بايد توانا باشيم

آباد باشي اي ايران
آزاد باشي اي ايران

از ما فرزندان خود
دلشاد باشي اي ايران 

                                               عباس يميني شريف


چه خوش گفت فردوسی پاکزاد

که رحمت بر آن تربت پاک باد

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان شیرین خوش است

مزن بر سر ناتوان دست زور

که روزی در افتی به پایش چو مور

گرفتم ز تو ناتوان تر بسی است

توانا تر از تو هم آخر کسی است

خدا را بر آن بنده بخشایش است

که خلق از وجودش در آسایش است



کودک شش ساله ام

مثل گل لاله ام

ساعت ۶ پا می شم

مثل لاله وا می شم

یک کمی ورزش می کنم

تو باغچه گردش می کنم

صدا می زنم مامان جون

چائی رو بریز تو فنجون

وقتی چائی رو نوشیدم

مامان و بابارو بوسیدم

من کودکستان می رم

خوشحال و خندان می رم


گلين گداخ ال اله
شفق سالاخ چوللره
بولوداولاغ داغلارا
تزتزياغاغ باغلارا
باغلاريميزگل اشسين
گوللردوواردان اشسين
عطري ياييلسين چوله
بيزده وراخ ال اله
درس اوخوياخ ارگشاخ
ارگشيب تزتزيازاخ
درس اوخويان سوزيازار
يازديغيني دوزيازار 

پاييز.پاييز.پاييزه
برگ رخت ميريزه
هوا شده كمي سرد
روي زمين پرازبرگ
ابرسياه وسفيد
رواسمون روپوشيد
دسته دسته كلاغها
مي رن به سوي باغها
همگي ميگن به يكبار
قار.قار.قار

پاييز سه ماه داره

به سرما راه داره

مهروابان واذر

هرسه با هم برادر



سبز و      سفيد      و قرمز        سه رنگ پرچم ماست

زيباترين                پرچم ها        پرچم   ايران    ماست

سلام     دهيم  به     پرچم         ما     كودكان     ايران

دوست داريم پرچم   خويش         از دل  و از جان  خويش


كودك      دلپذير       من        جايي كه  خط  كشي نداشت

چراغ     راهنما    نداشت        اول   به   چپ   نگاه       كن

بعدش به راست نگاه كن        دوباره   به    چپ نگاه     كن

ديدي    ماشين    نيومد         از       خيابون    گذر      كن



   



فقر 
فقر عبارت از ناتوانی انسان درفراهم آوردن نیازهای بنیادی خود جهت رسیدن به یک زندگی آبرومندانه وشایسته می باشد.





 







  روزهاي تعطيل تابستان




اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    پیوندهای روزانه
    آمار سایت
  • کل مطالب : 5
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 6
  • آی پی دیروز : 1
  • بازدید امروز : 2
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 2
  • بازدید ماه : 8
  • بازدید سال : 67
  • بازدید کلی : 2,123
  • کدهای اختصاصی